Ανάκτηση πετρελαίου από ναυάγιο GREENPEACE

Με αφορμή το πρόσφατο ατύχημα στην καλδέρα της Σαντορίνης ακούστηκαν πολλά. Ότι το πετρέλαιο από το κουφάρι του πλοίου απειλεί ολόκληρο το Αιγαίο, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος αφού το πετρέλαιο θα στερεοποιηθεί σε τέτοιο βάθος (περίπου 150 μέτρα), ότι η άντληση του πετρελαίου είναι αδύνατη από τόσο μεγάλο βάθος κλπ. Από την πρώτη στιγμή προσπαθήσαμε να αποφύγουμε τον πανικό και την υπερβολή και να κάνουμε ότι είναι δυνατό για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Από την πρώτη στιγμή λοιπόν είμαστε σαφείς:
Η ποσότητα καυσίμου που βρίσκεται στις δεξαμενές του βυθισμένου πλοίου είναι μια άμεση απειλή για το εξαιρετικά ευαίσθητο οικοσύστημα της καλδέρας από τη στιγμή που το πετρέλαιο χυθεί στη θάλασσα μπορούμε να μαζέψουμε μόνο ένα μικρό μέρος του, σπάνια περισσότερο από 15% της ποσότητας που χύθηκε. Αυτό επιβεβαιώνεται από 20 και πλέον χρόνια διεθνούς εμπειρίας στην αντιμετώπιση πετρελαιοκηλίδων.
Η άντληση του πετρελαίου από τις δεξαμενές του βυθισμένου πλοίου επιβάλλεται.
Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι το μαζούτ σε αυτό το βάθος θα στερεοποιηθεί λόγω υψηλής πίεσης (περίπου 14 ατμόσφαιρες) και χαμηλής θερμοκρασίας. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποίησαν οι αρχές της Ισπανίας και οδήγησαν το πετρελαιοφόρο Prestige σε σημείο βάθους περίπου 4.000 μέτρων (πίεση περίπου 400 ατμόσφαιρες). Αποδείχθηκε ότι το πετρέλαιο άρχισε να διαρρέει από το κουφάρι του πλοίου.
Ο ισχυρισμός ότι η άντληση είναι πρακτικά αδύνατη σε τέτοιο βάθος είναι και αυτός λάθος! Στην περίπτωση του Prestige αντλήθηκαν χιλιάδες τόνοι πετρελαίου (περίπου 13.000) από βάθος 4.000 μέτρων!
Στην περίπτωση του Prestige, η άντληση του πετρελαίου θεωρήθηκε αδύνατη. Στην περίπτωση της Σαντορίνης το μόνο πραγματικό "πρόβλημα" είναι το κόστος.
σε ένα ευνομούμενο κράτος, το αρμόδιο Υπουργείο υποχρεώνει την εταιρία να προχωρήσει άμεσα στην ασφαλή άντληση του καυσίμου. Εν ανάγκη προχωρά στις απαραίτητες ενέργειες τις οποίες στη συνέχεια χρεώνει (κυριολεκτικά) στην εταιρία. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση, η όποια καθυστέρηση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για τη θαλάσσια ζωή στην καλδέρα αλλά και την οικονομία του νησιού.
Σε περίπτωση που επικρατήσει η αδράνεια, το μαζούτ θα βγαίνει στην επιφάνεια ανεξέλεγκτα από το κουφάρι του πλοίου. Έτσι ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση του Prestige (όπου έφτανε στις ακτές της Πορτογαλίας).

Τέλος: ο καθαρισμός βραχωδών ακτών και πυθμένων είναι εξαιρετικά δύσκολος. Με απλά λόγια: Η ΑΝΤΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΨΙΕΣ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΝΟΥ.
Με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι ΥΕΝ και εταιρία συμφώνησαν στην άντληση του πετρελαίου. Ας ξεκινήσουνε λοιπόν μιας και κάθε ώρα που περνάει μεγαλώνει τον κίνδυνο διαρροής.

GREENPEACE.GR